Een na-oorlogse bungalow uit 1956 wordt uitgebreid met een extra verdieping en de begane grond intern verbouwen, waardoor de woning weer aansluit bij het wooncomfort van nu met behoud van de karakteristieke na-oorlogse bungalow-opzet.

De structuur en opbouw van de plattegrond blijft gehandhaafd. De kamergewijze indeling wordt geaccentueerd, door de verbinding tussen de woonkamer en de tuinkamer (de toekomstige keuken) te herbouwen. Op deze manier ontstaat er een ruimtelijke as van de woonkamer naar de tuin. De eerste verdieping met kap wordt met de begane grond verbonden door een open vide vanuit de eetkamer; een centraal middelpunt die de verschillende plekken met elkaar verbindt. De nieuwe trap wordt een architectonische eye-catcher.

Naast verbetering van het comfort wordt de woning ook energetisch aangepakt. De woning wordt voorzien van buitengevelisolatie, een nieuw dak en vloer. Er is gekozen voor een wit gepleisterde gevel, passend bij de duurzame oplossing en de kleur in de wijk. De plint wordt in grijstint uitgevoerd, zodat er een plint ontstaat die het huis visueel verankerd op het maaiveld.

Er worden gevelvlakken met verticale houten delen geïntroduceerd waarmee de ramen en deurkozijnen tot grotere vlakken worden samengevoegd. Deze materiaalkeuze zorgt voor een verbinding met het groene karakter van de wijk.